Telefoneren in de trein

Het zal je maar gebeuren.
Je zit in de trein, en moet iemand bellen. Je toetst het nummer en krijgt de desbetreffende persoon aan de lijn, je voert zachtjes een gesprek om verstoring van de rust in de trein te voorkomen.
Plotseling begint degene aan de andere kant van het gangpad te schreeuwen dat je in een stiltecoupé zit en dat het nou eens afgelopen moet zijn met al dat afleidende gedrag. 'Sorry, een momentje' is je reactie, en je maakt aanstalte om je gesprek te beïndigen.
Opgelost, niks aan de hand. Tot je telefoon uit je handen wordt getrokken door de zwaar geïrriteerde vrouw aan de andere kant van het gangpad.
Is dit gedrag tegenwoordig normaal? Kunnen wij niet meer gewoon beleefd zijn tegen elkaar? Moeten wij zoals deze vrouw, het voorbeeld van apen en onopgevoede kleine kinderen volgen bij het niet-krijgen van hun zin?
Gelukkig was ik niet de bellende persoon noch de vrouw aan de andere kant van het gangpad.
Maar ik mocht dit opmerkelijke tafereel wel met open mond aanzien.